Ze względu na chwilę wolnego czasu i zapotrzebowanie na tego typu informacje, udostępniam jeden ze sposobów nauki jazdy tyłem, oryginalnie popełniony przez Duncan Clarke w wersji angielskiej, którą to pozwoliłem sobie przetłumaczyć i uzupełnić graficzkami, które pozwolą nieco łatwiej zrozumieć technikę jazdy.

Nauka podzielona jest na 5 faz, poniżej przedstawię każdą po kolei.

Faza 1:

Polega na jechaniu obiema nogami synchronicznie wyjeżdżając na zewnątrz oraz wracając do środka.

Faza 2/3:

Utrzymuj jedna stopę skierowaną do przodu, natomiast drugą staraj się odpychać, w początkowej fazie skieruj palce ku środkowi. W czasie gdy będziesz to robić, środek ciężkości będziesz trzymać na drugiej nodze (tą, która nie skręcasz). Gdy noga będzie wracać ku środkowi do wyrównania się z kierunkiem jazdy, nie próbuj jej podnosić – wyrównaj tor jazdy obu rolek i powtórz ćwiczenie.
Rozpęd nadajemy w momencie wyjeżdżania nogą na zewnątrz, w początkowej fazie ćwiczenia. Warto tu zaznaczyć, że w zależności czy ktoś jest lewo czy prawo nożny, będzie mu lepiej robić to ćwiczenie jedna bądź drugą nogą – sami zdecydujcie jak wam wygodniej.
Gdy opanujesz nogę wiodącą, powtórz ćwiczenie z drugą nogą.

Faza 4:

Od tego ćwiczenia wiele osób zaczyna, więc biorąc pod uwagę jego popularność nie mam wątpliwości, iż większość będzie wiedziała o co chodzi. Nabieramy rozpędu na zasadzie poprzedniego ćwiczenia z tym, ze odpychamy się na przemian raz lewą, raz prawą nogą na zewnątrz. Koncentruj się na wykorzystaniu momentu odepchnięcia w początkowej fazie skręcania stopą na zewnątrz.

Faza 5:

Jako ostatni manewr bierzemy na warsztat jazdę synchroniczna obiema nogami popularnie zwana Fish(ang.). Zasada nabierania prędkości jest podobna jak jazda przodem wykonując ten manewr, natomiast zamiast stawać na piętach, łatwiej to wykonać przenosząc ciężar nieco na przód buta.

A tak poza tym przypominam: Nie od razu Rzym zbudowano 🙂

Zobacz przykładowe filmiki: